با چاپ سه‌بعدی، قالب به‌صورت لایه‌به‌لایه و با استفاده از فایل طراحی دیجیتال تولید می‌شود. این روش نیاز به ابزارهای سنتی ساخت قالب را از بین می‌برد و امکان خلق اشکال بسیار دقیق و پیچیده را فراهم می‌کند—اشکالی که با روش‌های مرسوم یا دشوار یا غیرممکن‌اند. قابلیت نمونه‌سازی سریع و اصلاح مداوم طراحی‌ها با چاپ سه‌بعدی نیز به‌طور قابل‌توجهی زمان و هزینه تولید قالب را کاهش می‌دهد.

یکی از مزایای اصلی استفاده از قالب‌های چاپ‌شده سه‌بعدی در ریخته‌گری، انعطاف‌پذیری بالای طراحی است. مهندسان و طراحان می‌توانند بدون محدودیت‌های روش‌های قالب‌گیری سنتی، با هندسه‌های گوناگون آزمایش کنند. این یعنی قطعات را می‌توان متناسب با نیازهای خاص مانند وزن، استحکام و دوام سفارشی‌سازی کرد. علاوه بر این، دقت بالای چاپ سه‌بعدی تضمین می‌کند که قالب‌ها کمترین ناهمواری و نقص را داشته باشند و در نتیجه محصولات نهایی کیفیت بالاتری خواهند داشت.

مزیت دیگر، کاهش ضایعات مواد است. روش‌های سنتی ریخته‌گری اغلب نیاز به دور ریختن میزان قابل‌توجهی از مواد اضافی دارند، در حالی که چاپ سه‌بعدی امکان استفاده بهینه‌تری از مواد را فراهم می‌کند. این ویژگی به‌ویژه در صنایعی که پایداری محیط‌زیستی و کاهش هزینه در اولویت‌اند، سودمند است.